Reflektor świadomości
- Radek Ch
- 6 sty 2022
- 4 minut(y) czytania
Jak często katowałeś się słowami powinienem, muszę czy nie wypada? Ile razy mówiłeś sobie - masz ważniejsze sprawy, tylko się rozczarujesz?
Kto jest odpowiedzialny za takie nastawienie?
Pisałem już wcześniej o świadomości i o tym, jak ją rozumiem. W dużym skrócie świadomość uzyskuję poprzez przyjęcie roli obserwatora. Obserwuję swoje myśli, swoje ciało i swoje otoczenie. Nie jestem swoim umysłem, nie jestem swoimi myślami i nie jestem swoim ciałem. Mam umysł, myślę i mam ciało. To naprawdę wielka różnica. To co mocno zakłóca moje postrzeganie siebie, to utożsamianie się z którymkolwiek z nich. Najgroźniejszy z nich to umysł. I nie chodzi mi o to, że umysł jest zły, że myśli są szkodliwe ale jest w naszym umyśle coś lub ktoś, co poddaje nas wiecznej krytyce i w dodatku twierdzi, że robi to dla naszego dobra. Jego głównymi narzędziami są wybrzmiewające w naszej głowie słowa typu musisz, powinieneś, nie wypada oraz strach przed nieznanym, strach przed przyszłością, strach przed kompromitacją, a często też strach przed śmiercią. Jest on z nami cały czas. Ten nasz krytyk nieustannie próbuje interpretować naszą rzeczywistość aby nas zastraszyć i spowodować, żebyśmy byli odcięci życia, od emocji, od tego co przyjemne, od doświadczania z radością rzeczywistości. Ten krytyk, to nic innego, niż zespół naszych nawyków myślowych., naszych doświadczeń ale i kodów, którymi zostaliśmy nafaszerowani. Strategie działania tego krytyka można przejrzeć i odpowiednio zareagować. Najczęściej spotykane strategie to:
„Nie możesz”
„Musisz, powinieneś, wypada”
„Potrzebujesz”
„Nie zasługujesz”
„Katastroficzne przepowiednie”
„Spinanie się w oczekiwaniu na ból”
„Nie mów wprost”
„To oni są winni”
„Strach”
Szerzej na ten temat traktuje książka Rick’a Carson’a – „Poskromić swojego Gremlina”, która oczywiście polecam.
Ten potworek jest niezniszczalny, dlatego walka z nim nie ma najmniejszego sensu. On nawet chce, żebyśmy z nim walczyli bo wie, że w ten sposób jest z nami jeszcze bardziej związany i może skutecznie kontrolować nasz stan. W ten sposób może pozbawiać nas przyjemności, zadowolenia, radości i uważności. Nasze życie będzie pozbawione spontaniczności i stanie się odtwarzaniem a nie tworzeniem.
Jest jednak sposób aby nauczyć się z nim żyć. Jest metoda, która pozbawi tego potworka jego mocy. Tym narzędziem jest właśnie reflektor świadomości. Wystarczy nauczyć się nim posługiwać, co nie jest zbyt skomplikowane, jeśli potrafimy stać się swoimi obserwatorami.
Pierwszą i zarazem najskuteczniejszą obroną jest zauważenie potworka, co w stanie świadomości jest dość naturalne. Inaczej mówiąc należy skierować reflektor świadomości na tego krytyka wewnętrznego i po prostu obserwować, bez oceniania. Kiedy tylko zauważysz potworka on traci swoja moc. Powiedz mu – witaj, wiem kim jesteś. Wiem jakie są twoje intencje. Obserwuję cię. Można w tym właśnie momencie dostrzec jakie emocje ci towarzyszą, jakie odczucia fizyczne wiążą się z aktywna obecnością tego potworka. Będzie to pomocne w przyszłości, kiedy on znowu się pojawi, a pojawi się na pewno. Będzie pojawiał się do końca naszego życia na ziemi. Im szybciej będziemy w stanie go zauważyć, tym łatwiej będzie nam sobie z nim radzić.
Kolejnym krokiem może być nasz wybór. Ale uwaga – nie chodzi o to by się zmieniać. To może być pułapką naszego krytyka. To może tworzyć kolejne powinności i wpędzać cię w tą samą relację z tym potworkiem. Tu można zacytować Teorie Zmiany ZEN:
Uwalniam się, nie starając się być wolnym, lecz dzięki zauważeniu, jak sam się zniewalam i to w chwili, w której sam się zniewalam.
Można wybierać i bawić się różnymi możliwościami. Można nawet wybrać jakiś czarny scenariusz i rozwinąć go wg najbardziej katastroficznych przypuszczeń, tylko po to by zobaczyć jak absurdalnie będą takie scenariusze. Przede wszystkim można wybrać swoją reakcję na to, co usłyszysz, na swoje powtarzalne i w sumie aż nudne nawyki, na swoje emocje i to z poczuciem dystansu, a nawet humoru.
Zauważ jak łatwo można zmienić kontekst i znaczenie reagując na przykład na gadaninę twojego potworka, kiedy mówi ci – nie możesz:
Potworek - Nie mogę powiedzieć jej co czuję
Ja – Decyduję nie mówić jej co czuje.
Ja, rozszerzona wypowiedź - Na razie postanawiam nie mówić jej co czuję.
To uświadamia ci, że sam jesteś odpowiedzialny za ograniczenie, a czasem za zdolność do jego usunięcia. To stawia cię w innym miejscu. Stawia cię przed wyborem. Masz ciągle swobodę wyboru i nie jesteś już w pułapce. Możesz spokojnie skierować swój reflektor na konsekwencje swojego wyboru. Możesz bawić się wyborem i spokojnie zastanowić się na czym polega twój strach. Jakie przeszłe doświadczenia powodują, że czujesz strach. Łatwiej jest następnie skupić swoją uwagę na „tu i teraz” i pomyśleć o rezultacie. Stajesz się panem swojego reflektora świadomości.
Na wszystkich etapach tresury tego potworka bardzo pomaga oddech. Pisałem o tym wcześniej więc teraz tylko przypomnę:
Jak pisałem wcześniej, nie da się zwyciężyć tego potworka. Można go jedynie ujarzmić, wytresować. To może z resztą być całkiem przyjemna zabawa. Jak tylko nauczymy się skutecznie zauważać i dokonywać wyborów to szybko zrozumiemy, że nasze życie zawsze będzie w trakcie rozwoju a przyszłość jest nieznana. Warto więc być „tu i teraz” i traktować ten proces jak wieczną przygodę.
Nie zmieniaj siebie, zmień swoje postrzeganie siebie. Nie staraj się być lepszym człowiekiem – jesteś wystarczający. Stań się zarządcą swojego reflektora świadomości.
Zapraszam do komentowania. Jeśli podoba Ci się ten tekst podziel się nim. Może komuś właśnie teraz jest potrzebny.
Możesz wesprzeć moje pisanie oraz wydanie książki. Założyłem konto na platformie Patronite, która służy do wspierania autorów blogów, vlogów, youtuberów. Kliknij przycisk "Patronie" w menu lub link poniżej i zobacz jak możesz mi pomóc wydać książkę!
Comments