Wdzięczność - droga na skróty do twojego szczęścia.

Wydawałoby się, że to takie oczywiste i może trochę banalne. O wdzięczności piszą wszędzie. Każda filozofia, religia czy ideologia gloryfikuje wdzięczność. Dlaczego jest ona taka ważna?

Otwierając się na wdzięczność odbieramy wdzięczność wszechświata. Wyobrażacie sobie, że wdzięczność to po prostu podziękować za coś, docenić, dać do zrozumienia, że ktoś lub coś jest ważne. Co możecie otrzymać w zamian? To samo i doznajemy tego samego poczucia ważności. I co dalej? Zaczynamy oddawać wdzięczność coraz częściej. Nasze poczucie ważności dla świata i nas samych tylko rośnie. Mi się podoba taka wizja świata. A tobie?

Wg Mistrza Eckharta, jeśli mielibyśmy się pomodlić tylko raz w życiu, modlitwa ta powinna brzmieć: „dziękuję”.

Wdzięczność, a w zasadzie jej wyrażanie może być bardzo krótką drogą do szczęścia. Wyrażanie wdzięczności uświadamia nam naszą sytuację. Jesteśmy w stanie dostrzec i docenić to co mamy. Bardzo często wpadamy w pułapkę – „to mi się należy” lub „nie zasługuję na to”, szczególnie przy poczuciu niskiej wartości. Tym czasem wdzięczność ma ogromną moc. Kiedy jesteś wdzięczny wysyłasz światu komunikat – jest dobrze, a świat utwierdza cię w tym przekonaniu, wysyłając ci jeszcze więcej tego za co dziękujesz. Działa tu zasada zwierciadła, o której pisałem wcześniej. Świat odbija nam obraz jaki stworzymy naszymi myślami. Poczucie wdzięczności kształtuje obraz osoby zadowolonej z życia, otwartej, doceniającej to co ma, chwilę obecną. Jakie więc może być odbicie w lustrze?

Czy zatem wdzięczność jest istotna tylko wtedy, kiedy jest szczera? Czy może wystarczy wyrazić wdzięczność mechanicznie, bez towarzyszącego uczucia wdzięczności? Myślę, że pytanie powinno być postawione inaczej. Jak dojść do szczerego uczucia wdzięczności? I znowu wracamy do nawyków. Wdzięczność można wyćwiczyć jak każdy nawyk.

Liv Larson, autorka książki „Wdzięczność. Najtańszy bilet do szczęścia” proponuje wiele ćwiczeń pomagających przeżywać szczere uczucie wdzięczności.

Jednym z takich ćwiczeń jest prowadzenie dziennika wdzięczności. Co najmniej trzy razy w tygodniu zapisuj w dzienniku przez ok 5 minut listę rzeczy, za które jesteś wdzięczny. Potem odczytaj tę listę i sprawdzaj jakie uczucia wywołują te notatki. Czy odczuwasz większy przepływ energii, większą radość? Spraw by to nie była powinność a raczej święto. W jednym tygodniu może to być po prostu mijający dzień, w innym dobre i smaczne posiłki, w kolejnym tygodniu twoje ciało a w jeszcze innym wszystko co cię otacza. Można na przykład zwrócić uwagę na przedmioty, które cię otaczają i poświęcić chwilę, by zastanowić się co ci się w nich podoba, jaką twoją potrzebę zaspakajają.

Innym proponowanym ćwiczeniem jest stworzenie symbolu wdzięczności. Można go narysować lub poskładać ze zdjęć czy rysunków. Liv Larson proponuje również aby przez 5 minut dziennie nic nie robić. To jak dać dojrzeć wszystkim planom. A potem znowu rozdawać wdzięczność.

Ćwicząc w ten sposób okazuje się, że wdzięczność jest nieskończona. Jest tyle rzeczy za które możemy być wdzięczni, że nasze dzienniki wdzięczności mogą być pełne i nigdy niedokończone. Robiąc z tego rutynę dojdziemy do prawdziwego, szczerego uczucia wdzięczności. Nasze życie stanie się bogatsze i to w każdym tego słowa znaczeniu.

Wdzięczność może być również doskonałym narzędziem tzw. „koordynacji zamiaru”. Jest to termin opisany w książkach Vadima Zelanda „ Transerfing rzeczywistości” a dotyczy, najprościej mówiąc odwracaniu wpływu niesprzyjających okoliczności, pozornie nieszczęśliwych wydarzeń, które nam się przytrafiają. Każde z takich okoliczności może spowodować kolejne nieprzyjemne efekty, jeśli nasze myśli zamienią się w ciąg negatywnych narzekań lub ubolewań. Świat, zgodnie z zasadą zwierciadła odbije nam obraz, który mu przedstawimy. Aby wyrwać się z tego zamkniętego kręgu warto świadomie szukać w każdym „nieszczęściu” czegoś co nas wzbogaca lub nam sprzyja. Nawet jeśli nie potrafimy niczego takiego odkryć to bądźmy wdzięczni za każdą lekcję i na przekór logiki podziękujmy za to. Jeśli wydarza się coś negatywnego, coś ci się nie udaje, bądź wdzięczny światu, bo może właśnie uniknąłeś dużo większych problemów. Świat ci sprzyja i pewnie przygotował już dla ciebie dużo więcej. To właśnie jest „koordynacja zamiaru”, która pomaga utrzymać myśli w odpowiednim nurcie.

Kolejnym nie lada wyzwaniem jest nauczyć się przyjmować wdzięczność. Przyjmowanie wdzięczności jest tak samo ważne jak jej rozdawanie. Żeby łańcuch pomnażania wdzięczności działał, nie można go przerwać nie przyjmując wdzięczności z zewnątrz. Dlatego ważne jest poza treningiem indywidualnej wdzięczność, wyrażać wdzięczność innym i przyjmować ją od innych. Często w odpowiedzi na czyjąś wdzięczność używamy zwrotu – „nie ma za co”. Czy to przypadkiem nie umniejsza wagi wdzięczności?

Istotne jest również to, jakie intencje towarzyszą wyrażaniu wdzięczności. Nie można używać jej do manipulacji lub wymiany. Wyrażając wdzięczność komuś nie oczekuj niczego w zamian. Twoją nagrodą jest już samo uwolnienie tej energii i możesz spodziewać się, że świat wynagrodzi ci to z nawiązką.

Po jednej z kłótni z moją partnerką pomyślałem, że skupianie się na wzajemnych oskarżeniach nie prowadzi do rozwiązania konfliktu, który z dnia na dzień urastał do miana wojny. Nasz wzajemny obraz uległ mocnemu zniekształceniu. Zaczynaliśmy się nie lubić. Na szczęście akurat zacząłem pisać ten rozdział książki. Wystarczyło skierować uwagę właśnie na wdzięczność. Pomimo żalu i zranionego ego postanowiłem znaleźć kilka rzeczy, za które jestem jej wdzięczny i co najważniejsze i najtrudniejsze, powiedzieć jej to. Nie oczekiwałem niczego w zamian i też niczego nie dostałem poza zmianą mojego nastawienia, a to bardzo wiele. Nasze relacje uległy znaczącej poprawie a ja z nową świeżością spojrzałem na nasz związek i na samego siebie.

Okazywanie i przyjmowanie wdzięczności wzbogaca cały świat. Daje poczucie szczęścia, wartości, każdemu kto daje i kto otrzymuje wdzięczność. Stań się kolejną osobą, która czyni świat i siebie lepszym.

Nawyk do wyćwiczenia – Bądź przyczyną lepszego świata. Ćwicz wdzięczność, okazuj i przyjmuj wdzięczność najczęściej jak możesz.

Jestem wdzięczny za to, że czytacie mojego bloga.

Jestem wdzięczny za wasze komentarze.

Jestem wdzięczny za to, że puszczacie te słowa w świat.

Jestem wdzięczny za wasze wsparcie i inspiracje.

Jestem wdzięczny za obfitość w moim życiu.

Jestem wdzięczny i jest za co! :)

Możesz wesprzeć moje pisanie oraz wydanie książki. Założyłem konto na platformie Patronite, która służy do wspierania autorów blogów, vlogów, youtuberów. Kliknij przycisk "Patronie" w menu lub link poniżej i zobacz jak możesz mi pomóc wydać książkę!

https://patronite.pl/Poslaniec/description